คุณยายอายุ 103 ปี ศิลปินรอยสักดั้งเดิมคนสุดท้ายของเผ่า Kalinga

คุณยายอายุ 103 ปี มีชื่อว่า Whang Od Oggay เธอเป็นศิลปินรอยสักแบบดั้งเดิมที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ หรือในภาษาตากาล็อคเรียกว่า mambabatok Whang และเป็นศิลปินรอยสักดั้งเดิมคนสุดท้ายของเผ่า Kalinga อีกด้วย

Whang Od เธอเป็นนักสักแบบดั้งเดิมของ Kalinga ที่มีชื่อเสียงมาก ไม่เพียงแค่เฉพาะในฟิลิปปินส์เท่านั้น แต่เธอเป็นที่รู้จักการกลุ่มคนที่ชอบศึกษาประวัติศาสตร์และชื่นชอบการสักแบบดั้งเดิมด้วย

หนุ่มสาวจำนวนไม่น้อย ดั้นด้นข้ามน้ำข้ามทะเลต่อรถบัสอีกราว 15 ชั่วโมงจากกรุงมะนิลา มุ่งหน้าหมู่บ้านเล็ก ๆ ในหุบเขา Buscalan, Kalinga เพื่อไปรับรอยสักจากบุคคลที่เรียกว่าเป็นระดับตำนานเลยก็ว่าได้

Whang Od บอกว่า นักรบของชนเผ่าของพวกเขาคนไหนที่สามารถจัดการกับศัตรูที่มาบุกรุกหมู่บ้านได้จะได้รับรอยสักเหล่านี้ มันเป็นสัญลักษณ์ของความกล้าหาญ หากมีการสักลงที่ผู้หญิงนั้นจะเป็นสัญลักษณ์ของความงามและความสง่างาม

วิธีการสักแบบดั้งเดิมของ Whang Od ก็คือ การใช้หนามจากต้นส้มโอแทนเข็มและเอามาเสียบไว้ที่ปลายไม้ไผ่ หมึกที่เธอใช้ก็มาจากคราบเขม่าที่ติดอยู่ข้างหม้อเอามาผสมกับน้ำในชามมะพร้าว จากนั้นเธอก็จะเอาหมึกไปแต้มหรือวาดให้เป็นลวดลาย และเธอก็ใช้ทักษะการเคาะไปบนไม้ไผ่เพื่อให้หนามส้มโอแท่งลงไปที่ผิวหนัง หมึกจะได้ติดเป็นรอยสัก ลายสัดส่วนมากก็เป็นแบบเรียบง่าย เป็นเส้นตรง หรือไม่ก็จุด

อุปสรรคสำคัญในการรักษาประเพณีนี้ให้มีชีวิตอยู่ ก็คื ความจริงที่ว่าเทคนิคการสักลายนี้สามารถส่งต่อไปยังญาติหรือบุคคลที่อยู่ในสายเลือดเท่านั้น ซึ่งวัฒนธรรมโบราณเชื่อว่ามิฉะนั้นรอยสักจะกลายเป็นสิ่งสกปรก แม้ว่า Whang Od จะไม่มีลูกของเธอเอง แต่เธอก็ฝึกฝนหลาน ๆ ของเธอให้คงไว้ซึ่งประเพณีนี้

ผู้หญิงชื่อ Rajayana Librojo Fajatin มีโอกาสได้รับรอยสักจาก Whang Od เมื่อหนึ่งปีก่อนเธอเล่าว่า ” เธอต้องใช้เวลาในการเดินมากนานถึง 4 วันกว่าจะไปถึงหมู่บ้านที่ Whang Od อยู่บรรยากาศที่นั่นมันอบอุ่นมาก ทุกคนดูเป็นมิตร เด็ก ๆ เต้นกันอย่างสนุกสนาน และที่สำคัญเด็ก ๆ เหล่านี้เคารพผู้อาวุโสในหมู่บ้านนี้เป็นอย่างมาก ” 

จากชื่อเสียงที่ทำให้คนจากทั่วโลกเดินทางมาหา Whang Od เพื่อให้เธอสัก และมันยังส่งผลต่อเศรษฐกิจในหมู่บ้านได้อีกด้วย

รับชมวีดิโอประกอบ 

จากบทความนี้มันเท่าให้เห็นได้ว่า การรักษาประเพณีแบบดั้งเดิมเอาไว้เพื่อให้คนรุ่นหลังได้เห็นประวัติความเป็นมาของตัวเองนั้น มันเป็นเรื่องที่ภาคภูมิใจขนาดไหน

ขอบคุณที่มา boredpanda | เรียบเรียงโดย เบาสมอง